Op 4 mei de Dodenherdenking, zoals ieder jaar krijgen wij een uitnodiging om bij de nationale herdenking op de Dam aanwezig te zijn.
Nou zo ook dit jaar, na het werk snel de trein in en richting Amsterdam, om daar nog net op tijd bij de kerkdienst aan te komen.
De nieuwe kerk was tot de laatste plaats bezet, tenminste totdat de Koningin met Haar gevolg binnen kwam en de laatste plekken innam.
Het was zowel in de kerk als daar buiten drukker dan normaal, waarschijnlijk vanwege de 65 jarige herdenking.
Na de Dienst naar het monument, waar speciale vakken waren gereserveerd voor de genodigden, nou de rest is wel z on beetje bekend.
Het was een hele gekke en bevreemdende ervaring om daar tussen te staan en dit mee te maken.
Die paniek bij de mensen en de lange onduidelijkheid over wat er was gebeurt was best spannend
en na
Wat 1 schreeuw van een gestoorde kan veroorzaken.
Ik las een stukje van Arnold Karskens die het een beschamende vertoning vond, maar hij vergeet helaas wel dat hij mede verantwoordelijk voor deze paniek door de berichtgeving in de pers.
zeker na het drama van vorig jaar 30 april, nou ja ieder zijn mening zullen we maar zeggen.
De dag daarop was het rustiger en was een contrast met de dag ervoor.
Het plaatsje Goudriaan (vlakbij Schoonhoven) bestond 750 jaar, nou ja zal je zeggen lekker belangrijk
Nou voor de familie Terlouw is Goudriaan belangrijk omdat daar de meeste Terlouwtjes wonen en vandaan komen en de stamvader daar in het kerkje ligt begraven..En ik als afstammeling wilde me daar weer eens laten zien en de historische optocht aan me voorbij zien gaan, was best leuk.
De 2 hoogte punten waren de 2 ontmoetingen waren waar ik jullie over wil vertellen, de eerste was in een weitje waar Lucky een ontmoeting had met een aantal pony’s. ( Lucky was bijna even groot).
was erg leuk en Lucky dacht even een nieuw speel kameraadje maar dat feest ging helaas niet door.
Nou het baasje had zelf ook een leuke ontmoeting: na de optocht liepen we weer richting de auto, en kwamen daar 2 deelnemers van de optocht tegen.
Dat waren duidelijk echte Goudriaanse, dus ik gokte het erop om te vragen waar de Terlouw familie boerderij was waar mijn opa, zijn opa en mijn vader hebben gewoond en zijn geboren.
Zij konden het me niet vertellen, maar nadat we door liepen werden we teruggeroepen, zij wisten iemand die het wel wist en die kwam net aan fietsen.
Dus me eerst even voorgesteld met Ik ben Cees Terlouw, waarop een antwoord klonk, nou ik ook.
Hoe bedoelt u ? waarop de oudere man antwoordde, mijn naam is ook Cees Terlouw, was even heel bizar.
Elkaar uitgebreid gesproken, deze man kende mijn vader tantes en noem maar op, was een leuke ontmoeting.
Wist me van alles te vertellen was erg leuk.
daarna nog even over het kerkhofje gelopen waar de naam Terlouw alom vertegenwoordigd is.
Nog een bakkie gedaan in de plaatselijke horeca en weer de auto in vol met verhalen,
Was weer mooi.
De eerste mei week zit er op, ben benieuwd wat de rest gaat brengen,
Gegroet
Cees
