En het Leven gaat door…

Na een beetje heftige, gekke verdrietige week een rustige zondag, heerlijk !!

Afgelopen Dinsdag is Robbie ingeslapen, dat ging eigenlijk heel erg mooi en rustig en precies op tijd voor Robbie, de koek was echt op.

Maar ja, moeilijk blijft het wel.

Op Woensdag konden in Stompwijk afscheid nemen van Robbie, de dag daarop is hij gecremeerd.

Bij het afscheid werden we heel aardig en keurig ontvangen, alleen ging er toch even iets fout.

We werden een kamer binnengeleid en gingen al zitten, terwijl ik achter me iemand hard hoorde huilen, het bleek dat we in de verkeerde ruimte waren gelaten, dus maar weer naar buiten.

Uiteindelijk mochten we voor de laatste keer samen zijn met Robbie die heel erg mooi lag opgebaard, met bloemen en muziek.

hij lag daar zo vol rust en vrede en dat gaf ons erg veel troost.

Blij dat we op deze manier afscheid konden nemen en niet in de koele kamer bij de dierenarts

 

Nadat we afscheid hebben genomen waren we uitgenodigd door een goeie vriendin om daar te komen eten en dat was toch ondanks de omstandigheden een prettige avond, waar natuurlijk het hoofonderwerp Robbie was.

Vrijdag hebben we Robbie’s urn opgehaald en deze staat nu met zijn foto en een mooie orchidee hier in huis.

 

 

Die avond moesten we er echt even uit, de muren kwamen een beetje op ons af, dus zijn we lekker mosselen gaan eten, bij de Gouden Leeuw in Voorschoten, was erg gezellig en lekker.

Zaterdag stond er in de agenda de opening van de tentoonstelling “Zomerterritorium”  in de Haagse Kunstkring waar ook een goeie vriend van ons exposeerde (Hans Schults), was erg mooi.
Daar ook met een aantal kunstenaars gesproken over hun werk wat altijd interessant en leerzaam is.

Uiteraard weer vele bekenden tegen het lijf gelopen.

Na de tentoonstelling nog even een afzakkertje bij de Posthoorn, “het dorps café “ van Den Haag.

Daarna thuis op het balkon onder het genot van een heerlijk glas wijn heerlijk gegeten.

En zo gaat het leven weer verder, en loopt alles gewoon door, helaas zonder Robbie, maar ja dat is nou eenmaal de tol die je betaald voor het hebben van een huisdier, je overleeft hem bijna altijd.

Overigens wil ik Iedereen bedanken die op welke wijze dan ook in deze tijd aan ons gedacht heeft, we hebben zoveel kaarten, lieve berichtjes, en woorden gekregen en dat heeft ons veel steun gegeven.

 

alle goeds en maak er een mooie week van ,

 

Cees

Afscheid van Robbie

Vandaag hebben wij met heel erg veel verdriet afscheid moeten nemen van onze Robbie.

Met heel  veel pijn in het hart hebben wij moeten besluiten  om hem in te laten slapen.

Robbie ging heel erg snel achteruit de laatste week at hij niet meer en zijn tumoren groeiden erg hard, ook begon hij geestelijk erg hard achteruit te gaan.

17 jaar hebben we hem bij ons mogen hebben, ik kan niet vertellen hoe we hem nu al missen.

Is natuurlijk ook niet zo gek als je weet wat we allemaal met hem hebben meegemaakt, en hoe bijzonder hij voor ons is geweest.

Het was een hond met een heel eigen karakter, wat al duidelijk werd toen we hem als pup in Zaïre kregen .

Robbie als Pup 

 

 

 

 

Heel erg eigenzinnig, trouw, waakzaam en vooral een goed ontwikkeld jachtinstinct, wat zich al direct uitte in zijn eerste weken dat hij bij ons was, toen is hij in de tuin van de ambassadeur achter de parelhoenders aanging en het op kerstavond 92 lukte om 1 van de arme dieren te pakken te krijgen.

In 93 gingen we met z’n drieën naar Nederland (na eerst een militaire coup meegemaakt te hebben) om daarna door te gaan naar Lagos Nigeria, waar wij een  tweede hond erbij kregen : Naira, en dat was direct vanaf het eerste begin zijn eigen vrouwtje.

 

De eerste ontmoeting tussen die 2 was letterlijk een figuurlijk een doorslaand succes.

Door het wilde spelen van de twee tijdens de eerste ontmoeting hadden ze niet in de gaten dat er tussen de kamer en de tuin een glazen deur zat waar ze later samen met een overdonderende klap doorheen gingen.

Die twee waren echt voor elkaar geboren, en werden maatjes voor het leven totdat Naira ziek werd en  het leven voor haar ten einde was.

We hebben toen met z’n 3 en afscheid genomen, en daarna hadden we het geluk dat we Robbie nog hadden, die ondanks zijn oud zijn nog heel actief was.

We zullen hem intens gaan missen, maar hij laat prachtige herinneringen achter.

Zijn jagen achter alles wat bewoog , wat ons soms tot wanhoop dreef, als hij weer een uur achter een stel eenden aanging en wij hem niet meer te pakken kregen.En toen die uiteindelijk kwam had hij zichzelf tot het uiterste gedreven en kwam onder de modder stralend op ons af.

Deze jachtlust  is tot het eind van zijn leven gebleven, twee weken geleden ging hij nog achter de konijnen aan.

De laatste foto vanmiddag

Het zal leeg en stil worden in ons huis zonder die lieve schat, hij was zo uniek en lief.

Ik ben blij dat hij nu weer bij zijn vriendinnetje Naria is en daar lekker aan het spelen ?

Een intens verdrietige, maar ook dankbare Cees

 

Dick Schreef vandaag het volgende gedicht voor Robbie :

 

Voor Robbie

Je was goud van buiten ,goud van binnen ,

je ogen een peilloos diep meer ,

je bouw adembenemend atletisch,

“Wat een mooie hond mijnheer” hoorden we keer op keer.

Je levenskracht was heroisch ,

“geen gedonder ,ik ben niet ziek,

zelfs zo’n Tia kan me niet vellen ,

let op , binnen een paar uur ben ik weer kwiek”

.

Je werd één van ons in Zaïre ,

heel klein, heel broos ,maar zó vief ,

we smolten bij de eerste aanblik ,

vanaf minuut één hadden we je grenzeloos lief.

God gaf ons zeventien jaar samen ,

in Kinshasa ,in Lagos , in Nederland ,

twaalf jaar daarvan samen met Naira,

vanaf dag één ook met haar een intense liefdesband.

Je rende , we stoeiden ,je jaagde,

liefst op eenden , in ’t water ,

dat was pas echt spannend en leuk,

doodmoe strompelde je weer de kant op,

de eenden je te slim af, wij in een deuk.

Mijn God , wat zijn we je dankbaar,

wat was je een hemels geschenk,

je trouw , je onvoorwaardelijke liefde,

m’n ogen zullen eeuwig vochtig worden als ik aan je denk.

Dank Robbie , dank voor alles ,

voor wat je ons gaf schieten woorden tekort ,

in ons hart , onze geest zul je altijd voortleven,

jouw zon zal altijd blijven stralen, hoe ons leven ook verder wordt.

Flora en fauna in en rond het huis…

Je zou het niet denken maar zelfs hier in de drukke stadswijk waarin ik woon leeft en kruipt van alles om ons heen.

Sinds kort overkomt ons Iedere avond tijdens het laatste uitje met Robbie het volgende fenomeen, opeens van uit het niets verschijnen 2 jonge konijnen die recht voor ons gaan zitten even kijken en dan snel de bosjes induiken, om vervolgens weer te verschijnen.

Tijdens de eerste keren was het paar erg schuchter en bang, maar nu zoeken ze langzaam toenadering en worden steeds brutaler.

Dat leidt dan weer tot het aansporen van Robbie’s jacht instinct, die vindt niets heerlijker om achter de witte staartjes aan te rennen.

Deze week wilde ik het echtpaar vastleggen op de camera van mijn mobiel, maar het paar was net zo dol op paparazzi als Yolante en Wesley of onze eigen koninklijke familie.

Het is jammer ik had het graag met jullie willen delen, dus vandaar maar een plaatje van het internet gepikt.

Maar ja dat is het nog niet helemaal de twee veldjes worden ook bewoond door een eenden echtpaar, dat altijd samen is.

De rest van de eenden bevolking heeft er voor gekozen om bij de sloot te wonen en te leven.

Verder hebben we nog het egeltje dat ons regelmatig voorbij ziet gaan en dan nog maar te zwijgen over de vele vogels die ons al vroeg in de morgen uit onze slaap halen met een prachtig concert.

Naast het dierenleven, ging het gewone alledaagse leven ook door deze week, was lekker rustig en relaxt.

Gisteravond zijn we naar de Pulchri Studio geweest voor een Jazz evenement.

Helaas viel dat wat tegen, eigenlijk supersaai, 2 DJ’s met een een aantal platenspelers en een koffer met goeie Jazzmuziek.

Op zich allemaal goed bedoelt maar de sfeer was er niet, dus na een paar kopen koffie maar weer de straat op.

Nou nog maar niet naar huis, we besloten nog even een spontaan bezoek te brengen aan onze vriendin Truus.

Truus was gelukkig thuis en hebben daar onder het genot van witte wijn de laatste wetenswaardigheden gedeeld, was heel erg gezellig en onverwacht.

En nu is het alweer zondag de laatste dag van het weekend, vanmiddag hebben we nog een literaire borrel bij de Haagse Kunstkring, waar ook voordrachten zullen worden gegeven.

Dus we besluiten het weekend literair en vanavond lekker op de bank en daarna nog even een ontmoeting met onze gevederde en met wipstaartjes uitgedoste vrienden.

Wilde nog even het volgende filmpje met jullie delen onder de noemer “ life rolls on “

see you later and enjoy

Cees

firefox en de kleine vos

>30 Juni was het zo ver de nieuwe release van mijn al jaren favoriete browser Firefox heeft het levenslicht gezien.

Het was even wachten na een aantal beta’s, en het was het wachten waard.

bij deze nieuwe versie zijn de volgende dingen veranderd verbeterd :

• Improved tools for controlling your private data, including a Private Browsing Mode.
• Better performance and stability with the new TraceMonkey JavaScript engine.
• The ability to provide Location Aware Browsing using web standards for geolocation.
• Support for native JSON, and web worker threads.
• Improvements to the Gecko layout engine, including speculative parsing for faster content rendering.
• Support for new web technologies such as: HTML5 <video> and <audio> elements, downloadable fonts and other new CSS properties, JavaScript query selectors, HTML5 offline data storage for applications, and SVG transforms.

Uiteraard na de download direct aan het testen gegaan en het maakte de belofte meer dan waar, hij is sneller bij het opstarten en sneller bij het browsen, echt ideaal.

het grote voordeel van deze browser is dat hij geheel naar eigen smaak en gebruik is samen te stellen door de vele add ons en thema’s die zijn te downloaden op de site van Mozilla.

In deze nieuwe versie valt me ook op dat het geheugen gebruik veel minder is dus kortom een aanraden.

Hij is te downloaden op : http://nl.www.mozilla.com/nl/.

Naast het testen van deze browser ben ik ook weer bezig geweest met de look van mijn Blog www.ceesterlouw.blogspot.com , ik heb hem weer een iets ander uiterlijk gegeven en blijf er lekker mee in de weer dus hou het in de gaten.

Ook ben ik voor Dick bezig iets leuks te maken, deze is te vinden op www.dickluchsinger.blogspot.com.

het is natuurlijk niet zo dat ik met deze mooie dagen achter de computer hang, ik heb ook genoten van het heerlijke weer, iedere dag buiten eten en veel fietsen.

Zo houdt ik dat ouwe lijf ook een beetje op peil.

Wat betreft Robbie

gaat het toch weer wat minder, hij eet erg onregelmatig en iets wat die de ene dag lekker vindt moet die de volgende dag niet meer hebben, het schijnt er allemaal bij te horen.

Ook heeft Robbie een lichte vorm van dementie, die zich soms uit in het wezenloos voor zich uitkijken.

De Kleine vos is in onze beleving toch nog wel gelukkig en het leven is geen lijden, uiteraard houden we dat zelf goed in de gaten.

Cultureel deze week eigenlijk niets gedaan, de balagenda was iets minder vol dan voorafgaande weken maar dat mag de pret niet drukken.

Wil jullie nog even vertellen dat ik de laatste weken enorm geniet van de kantoorhumor serie “Toren C”, echt heel leuk en origineel.

Hier een fragmentje :

We gaan nu met de kleine vos een wandeling maken in Meijendel te Wassenaar.